Corona ailesinin en miniği. Yeni doğdu. 4-5 aylık bir şey. Minik ama neler neler yaptı. Dünyaya savaş ilan etti. Şimdi diyorlar ki, bu aile zaman zaman çoğalacak, yaşamda hep var olacak. Önlemlerimizi almalıyız.
2 aya yakın evlerdeyiz. Başarıyoruz. Sosyalleşemiyoruz belki ama; bir İspanya, bir İtalya ve 54 bini aşkın can kaybı verenbir Amerika olmadan yavaş yavaş bu süreçten çıkmaya çalışıyoruz.
Gözümüz kulağımız haberlerde, bilim insanlarının yaptığı çalışmalarda. Bir an önce aşının bulunmasını istiyoruz. İstiyoruz çünkü o noktada güvenle dışarı çıkabileceğimizi biliyoruz. Normalleşme yolunda en önemli adım elbet bu. Aşı ve ilaç.
Şimdilerde 65 yaş üstünün, bazı kısıtlamalarla dışarı çıkabilme ihtimali konuşuluyor, Bilim Kurulu’nda. Zorlanıyorlar, sıkıldılar. Hava almak, parklara gidip yaşıtlarıyla sohbet etmek istiyorlar. Haklılar. Evde Kal’dıkça başka sorunları da ortaya çıkmaya başladı diyor uzmanlar.. Onlar için bir ışık yandı. Yarın öbürgün, çocuklar için de güzel haberler gelecek. Parklardan bahçelerden kahkaha sesleri yükselecek. Tedbirleri elden bırakmadan yavaş yavaş eskiye dönülecek.
Kuralların esnemeye başlaması, hareket alanlarımızın genişleyecek olması, seyahat özgürlüğü, en azından bunların konuşulması ruhumuza iyi geliyor. Rahatlatıyor. Doğru yolda ilerlendiğini gösteriyor, endişelerimiz azalıyor. Bizi bekleyen yaz aylarının korktuğumuz gibi geçmeyeceğini gösteriyor.
Düşünün şimdi. Koronavirüs olmasaydı, haftasonu nasıl geçecekti. Eşle dostla planlar neler olabilirdi. Rutin buluşmalar, gezip tozmalar. Neler yababilirizden çok, neler yapamadığımızı düşünün şimdi. Çok bir kayıp mı sizce.
Güneş yüzünü gösterdi, davetkar. Pikniklerimiz, çoluk çocuk gezmelerimiz, AVM’lerdeki alışverişler, sinema keyiflerimiz şimdilik rafta. Bir süre daha durabilir. Tatil planları da suya düştü. Bekleyebilir. Kafamıza estiği gibi gezip tozmayı, komşumuza gidip bir sabah kahvesi içip laflamayı elbet özledik. Aklınız kalmasın bunlarda. İkinci bir dalga gelir mi, böyle bir atak yaşar mıyız bilemem ama bu zor günleriatlatırsak, hepsinin acısını çıkarırız.
Tabi ki her zaman sosyal mesafeyi koruyarak.
