Hiç düşündünüz mü; önceliklerimiz neler? Yaşam standartlarımıza göre şekillenir. Kimileri için paradır, kimileri için kariyerdir. Kimileri için uğraştığı dalda başarıdır sadece. Ama hasta yatağında yatan kişi için sağlıktır öncelik. Diğerleri sonra gelir. Önce sağlık deriz. Deriz elbet ama bildiğimizi de okuruz. Sağlımıza zarar veren şeylerden nedense vazgeçemeyiz. Tıpkı şimdi olduğu gibi.
Milli Piyangodan para çıksa ne yaparsınız.. Yeni yıldan ne beklersiniz. Yeni yaşınıza bastınız, o yıl ne olsunistersiniz. Örnekleri çoğaltabiliriz. Cevap değişmez aynıdır. Önce sağlık. Neremiz ağrısa canımız oradadır. Çok da doğaldır. Çünkü biz insanız. Doğar, yaşar ve ölürüz. Daha fazla yaşamak için, yaşlanabilmek için didinip dururuz. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarken paranın, ihtişamın, eşyanın, kariyerin esiri oluveririz bazen. Anlamadan. Başımıza herhangi bir şey geldiğinde hatırlayıveririz, yaşamın güzelliğini, kıymetini.
Peki şimdi ne oldu da unuttuk. Hele ki dünyayı büyük tehdit eden bir virüsle karşı karşıyayken. Ne oldu bizim o insancıl duygularımıza.
Sağlık Bakanı Fahrettin Koca, geçen gün söyledi. “Kısıtlamalarımızı kendimiz koyarsak mücadele daha kolay olacak".
Maalesef biz insanoğlu kendi kendimize beceremedik sınırlar koymayı. Kuralları hiçe saydık, tehlikeye attık çevremizi. Ve sonuç ortada. Gördüğünüz gibi yine sessizliğe büründük. En başa döndük, hem de çok daha kötü bir tabloyla.
Hadi bir daha hatırlayalım, önceliğimiz neydi. Elbette SAĞLIK.. Sevdiklerimiz için, kendimiz için. Bu piki de az kayıpla atlatmayı umarak; lütfen daha dikkatli olalım ve artık bu son olsun diyelim. Çocuklarımızı okullara gönderelim; lokantaları, sinemaları, tiyatroları açalım. Ekonomiyi canlandıralım. Temizlik, Maske, Mesafe.
ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN
Bunlar yaşanırken 24 Kasım Öğretmenler Günü’nü kutlamaya hazırlanıyoruz. Pandemi gölgesinde elbet. Sorunları, istekleri konuşulacak. Her zaman olduğu gibi eğitimin önemine değinilecek. Şimdiden kutluyorum.